‘Bruxelles Est vaincu’
Na de verre verplaatsing naar Kalmthout vorige week, moesten we deze week weer een goed uur de auto in om de verplaatsing te maken naar Bruxelles Est (Oudergem). Gelukkig kregen ‘oma en opa’ deze keer beter volleybal voorgeschoteld dan vorige week en konden we de drie punten mee naar huis nemen.
Ten opzichte van vorige week wisselde Thierry de ploeg op twee plaatsen. Na een week receptie-hoek mocht Tom terug zijn vertrouwde plaats op de opposite innemen en Mathijs kwam na een weekend rust terug in de ploeg om weerstand te bieden aan de Brusselse reus.
De aandachtige supporter weet nu ook dat dit betekende dat Robbin zijn eerste basisplaats kreeg en ook Brussel zal dit geweten hebben. Smiggy en Robbin vonden elkaar al bij de eerste (steek)pas en met een put in de Brusselse vloer maakte Robbin direct een statement.
Na deze furieuze start moesten we wel even gas terugnemen en kwam Brussel zelfs op en over ons. Dit was het signaal voor Thierry om een dubbele wissel uit te voeren, maar deze keer niet met Michiel, maar met PJ die na een weekje chill life ook eens van het opposite life mocht genieten. Bij een 14-15 werd het Brusselse blok nog even uit verband gespeeld, maar tegelijk bezegelde deze achterwaartse pas ook het lot van Martijn en PJ en werd de dubbele wissel terug ongedaan gemaakt.
De korte rustpauze leek Tom en Smiggy wel deugd te hebben gedaan en even leken we op weg naar een vlotte setwinst, maar toen kwamen de metselkwaliteiten van Brussel plots boven en werd het ene na het andere muurtje gezet wat leidde tot een 22-18 voorsprong. Gelukkig konden we dan nog een versnelling hoger schakelen en plots was het Brussel die van het kastje naar de muur werd gespeeld. 23-25, met een zucht van opluchting pakken we de eerste set.
In het begin van de tweede set was Brussel tuk op revanche en leken wij nog wat te moeten bekomen van onze eindsprint. Maar gelukkig voor ons begonnen de muurtjes aan Brusselse zijde wat te verbrokkelen en profiteerde Mano (tot frustratie van PJ “dat is mijnen truc”) optimaal met enkele aanvallen blok buiten. De trauma’s van de korte opslagruimte vorige week waren duidelijk ook nog niet helemaal verdwenen bij iedereen, want alle strepen die we niet in Kalmthout hadden getrokken werden nu geserveerd aan de Brusselse receptie. En ook al kon Brussel even standhouden, zonder het aanspelen van hun middencompartiment moest de coach al snel teruggrijpen naar een time-out (10-16), maar ook die leek niet te baten want als snel moest hij een tweede time-out nemen (14-20) en was de setwinst gaan vliegen (15-25).
Ook in de derde set was de opslagdruk van Smiggy, Robbin en Axel meteen verschroeiend waardoor de veer bij Brussel al snel brak (3-10). Toen Smiggy dan ook nog eens zelf door de midden begon te spelen en de middenmannen aan de andere kant botsten op muurtjes van Mathijs en Robbin was het duidelijk dat de meeste spanning nog kwam van de vraag of Thierry een rondje trappist ging moeten betalen of niet. Gemotiveerd door deze belofte van gratis drank kon Thierry genieten van misschien wel onze beste set van het seizoen, maar besefte hij ook al snel dat hij zijn portefeuille ging moeten opentrekken bij 11-25. En het moet gezegd zijn, na een geslaagde match en vergezeld door een portie chips en een stapel lekkere croques smaakten de gratis Duveltjes (en de cola’s) nog nooit zo goed.
